នៅក្នុងវប្បធម៌ចិនថ្ងៃទីដប់ប្រាំ (១៥) នៃខែទី ៧ ក្នុងប្រតិទិនតាមច័ន្ទគតិហៅថាថ្ងៃខ្មោចហើយខែទី ៧ (ខែចិន រាប់ពីថ្ងៃចូលឆ្នាំចិន ជាខែទី១ ) ជាទូទៅត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាខែខ្មោច (Month 月) ដែលក្នុងនោះខ្មោចនិងវិញ្ញាណរួមទាំងបុព្វបុរសដែលបានចែកឋានបានចេញមក ពីអាណាចក្រទាប។ ប្លែកពីទាំងពិធីបុណ្យឈីងមីង (ឬថ្ងៃបាចត្រសក់នៅនិទាឃរដូវ) និងមហោស្រពទ្វេភាគទី ៩ (ក្នុងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ) ដែលកូនចៅរស់នៅគោរពបូជាបុព្វបុរសដែលបានចែកឋានទៅហើយក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យខ្មោចអ្នកស្លាប់ត្រូវបានគេជឿថាបានមកលេងការរស់នៅ។
នៅថ្ងៃទីដប់ប្រាំអាណាចក្រនៃស្ថានបរមសុខ ឋាននរក និងអាណាចក្រនៃការរស់នៅត្រូវបានបើកចំហហើយទាំងតាវ និងពុទ្ធសាសនានឹងធ្វើពិធីសាសនាដើម្បីចម្លងនិងបំបាត់ចោលនូវទុក្ខវេទនារបស់អ្នកស្លាប់។
ការចូលទៅក្នុងខែខ្មោច គឺជាការគោរពចំពោះអ្នកស្លាប់ដែលជាប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់របស់កូនចៅបានបន្តទៅដល់បុព្វបុរសរបស់ពួកគេសូម្បីតែបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ពួកគេ។
សកម្មភាពក្នុងកំឡុងខែនោះរួមមានការរៀបចំតង្វាយធូបធ្វើពិធីបូជាធូប និងក្រដាសជូតដែលជាទំរង់នៃក្រដាសម៉ីឆេដែលជារបស់របរដូចជាសម្លៀកបំពាក់មាសនិងរបស់របរល្អ ៗ ផ្សេងទៀតសម្រាប់ការមកលេងកំសាន្តរបស់ដូនតា។
អាហារសម្រន់ (ជាញឹកញាប់អាហារបួស) នឹងត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយមានកន្លែងទំនេរសម្រាប់អ្នកស្លាប់ម្នាក់ៗក្នុងគ្រួសារដែលចាត់ទុកអ្នកស្លាប់ដូចជាពួកគេកំពុងរស់នៅ។ ការគោរពបូជាដូនតា គឺជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យមានភាពខុសគ្នារវាងឈិងម៉ាងពីពិធីបុណ្យខ្មោចពីព្រោះពិធីបុណ្យនេះរួមមានការគោរពដល់មនុស្សដែលបានស្លាប់រួមទាំងមនុស្សជំនាន់ក្រោយ និងក្មេងជំនាន់មុនផងដែរ។
ពិធីបុណ្យផ្សេងទៀតអាចរួមបញ្ចូលទាំងការទិញ និងការចេញទូកក្រដាសខ្នាតតូច រួមទាំងគោមលើទឹកដែលបង្ហាញពីការផ្តល់ទិសដៅដល់ខ្មោច និងវិញ្ញាណដែលបាត់បង់របស់បុព្វបុរស និងអាទិទេពដទៃទៀត។
តាមព្រះពុទ្ធ និកាយមហាយាន 15/07 ជាថ្ងៃឋាននរកដោះលែងព្រលឹងវិញ្ញាណខ្មោចឲ្យចេញមករកស៉ី ដែលគេហៅថា Ghost Festival (Vu-Lan) ស្រដៀងនឹងភ្ជំយើងចឹងដែរ តែនិកាយយើងធ្វើ ១៥ ថ្ងៃ តែគេធ្វើឡើងតែ ១ ថ្ងៃទេ (ចាប់ផ្ដើមថ្ងៃទី ១៥ខែ កក្កដារហូតដល់ថ្ងៃ ២ ខែ សីហា តែថ្ងៃធំគេគឺថ្ងៃទី 15/07 ) ដល់ថ្ងៃហ្នឹងគឺគេតម មិនឲ្យដើរលេងយប់ជ្រៅ និងពេលជួបនណាម្នាក់តាមដងផ្លូវ ឬ នៅក្រោយខ្នង គឺក៉ំងាកមើល ហើយពេលគេហុចឬឱ្យរបស់អ្វីមួយសូមក៉ំយក។
#វិធីរំដោះគ្រោះ ឬកាត់ឆុង
ការរំដោះគ្រោះឧបទ្រពចង្រៃ ក្នុង២០២១ នេះ តាមតម្រាក្បួនខ្នាតរបស់ចិនអំពីការកាត់ឆុតគឺ យើងត្រូវការ សាច់ជ្រូកបីជាន់បីបន្ទះ ពងទាយ៉ាងច្រើន ៥ គ្រាប់ យីហុឺ ១ បន្ទះ ក្រដាសសែនសម្រាប់កាត់ឆុង និង ផ្លែឈើ រួចយើងទៅវិហារអ្នកតាចិននៅលើវត្តភ្នំ ដែលមានកន្លែងសម្រាប់កាត់ឆុង ។ រីឯតាមក្បួនតម្រារបស់ខ្មែរវិញគឺ យើងអាចស្វែងរកអ្នកដែលមានតេជៈបារមីខ្លាំងក្លា ដូចជាបារមីលោកយាយម៉ៅពេជ្រនិលជាដើម។ ម៉្យាងទៀតត្រូវទៅវត្តអោយព្រះសង្ឃស្រោចទឹករំដោះគ្រោះ ជាការស្រេច ។
យ៉ាងណានេះគ្រាន់តែជាអបិយជំនឿទំនៀមទម្លាប់សាសនានីមួយៗតែប៉ុណ្ណោះ ដែលអេតមីនធ្វេីការដកស្រង់ចែកគ្នាជាការយល់ដឹង និងពិចារណា! អេតមីនគ្មានចេតនាបំផុសបំផុលឱ្យហ្វេនៗ និងអ្នកលេងបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកមានការភ័យខ្លាច ឬរអារផ្សេងៗដោយប្រការណាមួយឡេីយ សង្ឃឹមថាគ្រប់គ្នាយោគយល់អធ្យាស្រ័យ ធ្វេីការអានដោយប្រេីវិចារណញ្ញាណ និងខមមិនប្រកបដោយសីលធម៌ខ្ពស់ក្នុងនាមជាកូនខ្មែរដូចគ្នា។
ប្រែសម្រួលដោយ៖ Page: កវីលាក់ស្នេហ៍-ប្រលោមលោក ដោយបានដកស្រង់អត្ថបទនេះពី៖ Pao Pao/Son
រូបភាព៖ E-Photos៚